Wijttenbachweg 99

#Pitch proza

'Terug naar Oegstgeest'

Niet alleen is dit één van mijn lievelingsboeken uit het oeuvre van Jan Wolkers waarin hij met veel gevoel en bijzondere gedetailleerdheid schrijft over zijn jeugd in dit dorp, vandaag ga ik letterlijk terug naar Oegstgeest. En wel naar de Wijttenbachweg.

Ik houd van de uitstraling van deze straat. Een brede straat met charmante huizen en veel groen. De sleutel van nummer 99 glijdt gemakkelijk in het slot van de originele voordeur. Even lijkt het alsof de tijd heeft stil gestaan. Mijn ogen flitsen langs de details, ik neem alles razendsnel in me op. Het eerste waar mijn blik blijft hangen is de deur met het prachtige glas-in-lood tussen het tochtportaal en de hal. Een prachtig element dat de tand des tijds goed heeft doorstaan. Het staat aan de bovenkant een beetje bol. Ik volg met mijn vingers voorzichtig het lood dat met ongelooflijk veel aandacht gemaakt is.

Als ik verder loop zie ik de kamer en-suite, de ingebouwde én zeker originele buffetkast in de keuken en het prachtige violet gekleurde glas in het bovenlicht van de voorpui. De badkamer is nog beneden en, ook al is deze niet origineel, zo ziet het er wel uit.

De mogelijkheden van dit huis zijn eindeloos. Een goed interieurplan, een verbouwing en de juiste inrichting zouden dit huis goed doen. Twee slaapkamers kunnen gemakkelijk vier slaapkamers worden door een extra etage te plaatsen, de badkamer moet natuurlijk naar boven en een uitbouw zou ruimte geven voor een woonkeuken met kookeiland. Het duizelt me van de hoeveelheid kansen die ik zie, maar ik hoop vurig dat de authentieke details gekoesterd zullen worden.

Soms zijn er huizen die direct een plekje in mijn hart hebben en waar ik jaren later nog over kan fantaseren hoe het ooit geworden zal zijn. Heel soms ga ik nog wel eens terug. Dan rijd ik gewoon nog een keertje langs en gluur ik naar binnen in de hoop een glimp van het interieur op te vangen. Ik denk dat ik volgend jaar nog wel eens stapvoets door de Wijttenbachweg kom rijden….